Emisja papierów dłużnych.
Podstawą działania banków jest przyjmowanie depozytów a z tak uzyskiwanych
środków udzielanie kredytów. Marzą banków jest różnica między
oprocentowaniem depozytów – wypłacanych klientom a oprocentowaniem
kredytów które płacą kredytobiorcy. Marża banków nie może być równa zero.
Ta marża to szansa dla rynku kapitałowego. Jeśli ktoś zamierza pozyskać
pieniądze taniej niż kredyt bankowy , może na rynku kapitałowym znaleźć
inwestora który udzieli na pewien okres swoich środków aby uzyskać wyższe
oprocentowanie niż daje mu depozyt bankowy.
Opisany mechanizm legł u podstaw emisji dłużnych papierów wartościowych.
Dłużny papier wartościowy wywodzi się w pewien sposób od idei weksla , który
jest przyrzeczeniem wypłacenia określonej kwoty okazicielowi weksla.
Dłużny papier wartościowy jest zobowiązaniem ( obligacją) zwrócenia
właścicielowi tegoż papieru określonej kwoty wraz z określonymi odsetkami w
określonym terminie.
Obligacja – papier wartościowy emitowany w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatariusza i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia[1]. Obligacja należy do kategorii dłużnych instrumentów finansowych
Na rynku papierów wierzycielskich występują obligację i krótkoterminowe
papiery dłużne .
Obligacje są to średnio i długoterminowymi zobowiązaniami zaciąganymi na
okres powyżej roku. Środki uzyskane z emisji obligacji finansują inwestycje
długoterminowe o podobnym okresie czasowym.
Papiery krótkoterminowe to zobowiązania o krótszym terminie i służą raczej do
finansowania krótkoterminowych celów firm. Zdarza się jednak ,ze firmy cele
długoterminowe finansują papierami krótkoterminowymi.
Ze względu na szereg zalet dla firmy, wynikających z emisji papierów dłużnych,
mogą być one atrakcyjną alternatywą dla tradycyjnego kredytu bankowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz